Abdulkarim Hasan: Ucell bilan 22 yil (3 tilda)

Risolada keltirilgan barcha voqeliklar hayotda bo‘lib o‘tgan, ba’zilarini o‘z ko‘zim bilan ko‘rgan bo‘lsam, ba’zilarini ko‘p marta eshitganman. Ushbu risolani yozishda yo‘l qo‘yilgan barcha kamchilik va xatolarni, biror jumlada fikrni o‘quvchiga kerakli ma’noda yetkazib berolmagan bo‘lsam, kaminaning kamchiligi deb bilishingizni istardim.

O‘tgan voqealarni qalamga olish bilan yangi xodimlarga kompaniyamizning bosib o‘tgan rivojlanish yo‘lini ko‘rsatib, undan to‘g‘ri xulosa chiqarib, biz qilgan xato va kamchiliklarga yo‘l qo‘ymasliklariga sabab bo‘ladi degan umiddaman. Ko‘ngildagi o‘y-fikrlarni og‘zaki aytgandan ko‘ra biror kitob xolatida yetkazish o‘quvchining tafakkur qilishi uchun yaxshi imkoniyat yaratadi deb o‘ylayman. Albatta, men o‘zimni mukammal va xato qilmaydigan mutaxassis demoqchi emasman, balki yangi xodimlar o‘tgan voqealarni o‘qib, bizning xato va 

kamchiliklardan ibrat olib, kelajakda to‘g‘ri qarorlar qabul qilishsin degan niyatim bor.

Tabiiyki, hozirgi holatga kompaniya yetib kelishida bu yerda ishlab ketgan va ishlab kelayotgan ko‘pgina xodimlarning ulkan mehnati yotibdi. Kompaniyaning doimo rivojlanish va yuksalish yo‘lida ushlab turish, albatta, o‘z-o‘zidan bo‘lmaydi. Buning zamirida kompaniya va xodimlarning har xil sinovlarga uchrashi, hayotdagi past-baland yo‘llarni va qiyinchiliklarn yengib o‘tganliklari yotibdi. Ish faoliyatimda kompaniya uchun ko‘p yillardan beri o‘zlarining mehnatlarini ayamay kelayotgan xodimlarni ko‘p ko‘rdim. Go‘yoki kompaniya ularning ikkinchi uyidek. Kompaniyaning rivojlanib, gullab-yashnashi shunday xodimlarni chin ma’noda shod etadi.

Bu risolani yozish bilan biror bir insonni kamsitish niyatim yo‘q. Shuning uchun yana bir bor kimnidir esdan chiqarib, qilgan xizmatlarini e’tirof eta olmagan bo‘lsam, uzr so‘rayman.