O'zbekiston obidalaridagi bitiklar Toshkent shahri

Amir Temur (1370–1405) va Temuriylar hukmronligi davrida Toshkent vohaning ko‘chmanchi dasht bilan tutashgan joyidagi qo‘rg‘on-shahar maqomini oldi. Bu yerda IX — XIII asrlarda qadimgi Binkat — Toshkent relyefini yo‘q qilib yuborgan katta qayta qurilish ishlari amalga oshirilgan. Amir Temur vayron bo‘lgan muqaddas joylarni tiklashni buyurgan. Masalan, Toshkentda mashhur bo‘lgan so‘fiylik targ‘ibotchisining (Oyxo‘ja ibn Tojxo‘ja, o‘limi — 1258-yil) Zangiota qabri yonida ikkita maqbara qurilgan, keyinchalik Amir Ulug‘bek tomonidan qurib bitkazilgan. Binolar bizning davrimizga qadar saqlanib qolgan. Afsuski, zilzilalar tufayli Toshkentdagi qadimiy me’moriy yodgorliklarning aksariyati saqlanib qolmagan. Shuning uchun bir vaqtlar o‘rta asr binolarini bezagan har qanday asl bo‘lak o‘ziga xosligi bilan qimmatlidir. Bunday bo‘laklardan biri Mingo‘rik shaharchasi yaqinida topilgan. Bu taxminan XIV asrning o‘rtalariga tegishli me’moriy o‘yma bezakning bir qismi bo‘lishi mumkin. Matnning saqlanib qolgan qismiga ko‘ra, u masjid mehrobini bezagan me’moriy bezakning bir qismi ekanligini aniqlash mumkin. Unda Qur’onning birinchi surasi Al-Fotihaning so‘nggi bir necha so‘zlari saqlanib qolgan: “Valazzolliyn. Omin. Sadaqallah(ul Azim)”.  Yozuv nasx xatida, tartibsiz diakritika bilan yozilgan. Harflar orasidagi bo‘shliqlar gul naqshlari va palmettalar bilan to‘ldirilgan.