Ўзбекистон обидаларидаги битиклар Сурхандарё

Ушбу жилдда биринчи марта Сўфи Оллоёр масжидининг эпиграфикаси тақдим этилган. Масжид унинг номига аталган Оллоёр (1644–1721) файласуф, сўфий ва ўз даврининг машҳур шоири бўлган. Ёзувлар асосан сиёҳ билан ёзилган ёки устунлар, тўсинлар, тепадонлар ёки масжид деворларига ўйиб ёзилган. Бундай турдаги ёзувлар, айниқса сиёҳ билан ёзилганлари камдан-кам ҳолларда сақланади. Масжидга ташриф буюрувчилар маҳаллий анъаналарга риоя қилган ҳолда, дастхатлар қолдирганлар. Бу ёзувлар дастхатларга кўра, келиб чиқиши турли ижтимоий қатламларга мансуб (нафақат диний табақалар, балки, асосан оддий ҳунармандлар) ўнлаб одамлар томонидан қолдирилган. Тадқиқотчилар ўша вақтда вилоят аҳолиси турли қатламларининг юқори саводхонлиги ҳақида хулоса чиқарган. Биринчидан, услуб ва ҳуснихат, асосан хаттотликка хос ёки жуда яхши ёзилган. Иккинчидан, ёзувлар асосан турли шоирларнинг (шу жумладан Сўфи Оллоёрнинг) шеърларидан иборат. Бундан ташқари, улар (тафовутларга кўра) аниқ ёддан ёзилган.