Маъруфжон Йўлдошев, Зуҳра Йўлдошева: Бувайда шевасидан ихчам луғат

Ушбу луғат тумандаги барча қишлоқларнинг диалектал хусусиятларини қамраб олган эмас. Китобда Бувайда, Бачқир, Оққўрғон, Янгиқўрғон, Жийдали, Жалаер ва Инғирчоқ қишлоқларида фаол қўлланиладиган диалектал бирликлар, иборалар ва мақол-маталлар жамланган. Адабий тилдаги сўзларнинг шевадаги фонетик вариантларидан айримлари намуна сифатида олинди. Бувайда туманининг диалектал ва этнографик хусусиятларини тўлиқ ўрганиш учун алоҳида илмий-амалий тадқиқотга эҳтиёж борлиги маълум. Йирик тилшунос олим Низомиддин Маҳмудов шевалар тадқиқининг аҳамиятини шундай таъкидлайди: "Халқ тилининг ҳудудий намуналари бўлмиш шевалар бениҳоя нодир бойлик, улар адабий тилимизнинг асосий бойиш манбаларидан биридир. Шеваларга оид сўзларни тўплаш, чуқур ўрганиш, лисоний-тарихий жиҳатдан тавсифлаш тил ва халқнинг мураккаб тарихини тадқиқ этишда муҳим омиллардан ҳисобланади".