Ойбек: Қутлуғ қон (Ғафур Ғулом, қаттиқ муқова)

Қутлуғ қон романи тил ва бадиий маҳорат жиҳатидан диққатга сазовордир. Асарда адиб образ яратишда психологик таҳлил санъатидан, халқ тили бойликларидан усталик билан фойдаланган. Образ характерини, персонаж тилини табиий ва жонли қилиб тасвирлаган. Шунга кўра романдаги ҳар бир образнинг ўз ички ва ташқи дунёси бор, ўз характерида индивидуал тили бор масалан,Абдушукур тилидан ишлатилган “Ғолибо мақсад”, “Каминанинг ғоявий ҳаёти”, “э воҳ, заволи Туркистон”, “Миллий сармоя”, “Ўз бойларимиз-мусулмон бойларимиз” сингари иборалар индивидуал тус берган. Асар ҳақида фикр юритган олим Ҳомил Ёқубов шундай деган эди. “Бадиий асарда персонаж нутқи сингари муаллиф нутқи ҳам аниқ ва образли бўлиши, миллий тароват билан безалган, давр руҳи билан суғорилган бўлиши шарт. Бу жиҳатдан романнинг тили ибратлидир”.