Нодар Думбадзе: Қўрқманг, онажон

Бу китобнинг бош қаҳрамони -тап-тортмас, қайсар йигит Жакели. Саркаш феъли боис ҳам у давраларда турткиланади, калтакланади. Жакели ҳаёти кўплаб ёшларга хос: институтга ўқишга кириш учун тайёргарлик кўради, севади, севилади, вақти келиб ҳарбий хизматга отланади. Уни мудом етимлик ғуссаси таъқиб қилади - ота-онаси автоҳалокатда вафот этган. Жакели ярим кўнглига таскин топиш учун ҳам онаси билан ғойибона суҳбатлашади, дардларини айтади. Чегарачилар ҳаёти уни анча тоблайди, қарашларини анча ўзгартиради. Жакелининг китоб муаллифи билан учрашиши ҳам ўзига хос жозиба бағишлайди. Бунда грузин ёзувчисининг адабий маҳорати, қаҳрамонлар феъл-атворини очишдаги иқтидори, ширали тили яққол кўзга ташланади.

Ҳиссиётларга лиммо-лим Жакели бевали аёлни севиб, муҳаббат ўтида қоврилди, бу етмагандек аёвсиз аланга ичида қолди. Ҳарбий хизмат интиҳосида эса суюкли ва жажжи айиқнинг боласи мерабчикдан айрилди. Энди нима бўлади?... Роман ана шундай бир-биридан ажойиб воқеалар билан яунланади.

Асар кенг китобхонлар оммасига мўлжалланган.