Мерве Ўзжан: Қалбингни ҳаромдан сақла

Яширин бир нигоҳ билан бошланган "Кўзингни ҳаромдан сақла" саёҳатининг уммон шабадаси "Қалбингни ҳаромдан сақла" билан эсишда давом этяпти...
Руҳим энди тубсиз бўшлиқда эмас, балки ҳар қадамда аслиятимга яқинлаштирадиган қияликлари, ғовлари, тўсиқлари ва паст- баландликлари бор йўлда... Лекин энди юришни ҳам, йиқилганимда оёққа туришни ҳам биламан... Бу йўлга мени Фотима хола тайёрлаган, Хадича хола қўлимдан ушлаб олға етаклаган эди. Лекин Ўмер... Сиз туфайли қалбимда бир исён бошланди, гарчи ўзингиз сезмаган бўлсангиз ҳам, ҳар қадамингизда мени ортингиздан эргаштирдингиз.
Сизга илк бор кўзим тушган куни чимирилган қошларингиз ҳамон кўз ўнгимда, табассумингизни кўриш истаги ўша илк лаҳзадаги ҳаяжонни асраганча онгимни кезиб юрибди. Нигоҳингизга эришган ўзгача аёл мен киприкларингиз ортида яширинган тўқ мовийликларни тўлқинлантирган ҳидингиз уммонига қоришяпман. Бахтлиман. Шу ерда ёнимдасиз. Ҳеч бўлмаганда, қалбим руҳингизда бўлган вақт давомида хаёлларингизнинг кенг бепоён маконларини ўлчаб, сўзларингизнинг тубсиз чоҳларида асир бўлишга тайёрман... Қалбимга бошингизни суянг, Ўмер, чунки... Чунки на сиз эсишдан тўхтайсиз, на мен шамолингизда титрашдан...