Лев Толстой: Тирилиш (Zabarjad)

Киборлар жамиятининг аъзоси бўлган Нехлюдов никоҳланмаган ота-онадан туғилган, вояга етгач исловатхонадан паноҳ топган, охир-оқибат каторгага ҳукм қилинган Катерина Маслованинг тақдирида ўзини айбдор деб ҳисоблайди. Виждони олдидида жавоб берар экан, у қизга яхшилик қилибгина ўзини маънавий азоблардан халос қилиши , керак бўлса унга уйланишга аҳд қилиши китобхонни инсон руҳининг нақадар улуғворлигини тан олишга чорлайди.

Севимли адибимиз Асқад Мухтор таъбири билан айтганда, "Толстой- буюк халқнинг қалби ва овози, эзгулик ва мардлик тимсоли. У битмас-туганмас хазина , ҳамма жойда ҳозиру нозир виждон ҳакамидир. Бу -доимий ташналик, бир умр изланиш, руҳий безовталик . Қадимги юнонларнинг Гомер ҳақида айтган гапини Толстойга ҳам қўллаш мумкин: у шундай саҳоватли бойликки, қанча олишга қурбинг етса, шунча беради"